- Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yasayanlar arasında ne fark vardır?
  ’’Bakin göstereyim’’ demiş, ermiş.
  Önce sevgiyi dilden gönül’e indirememiş  olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar  yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasındanda derviş kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar. Ermiş bu kaşıkların ucundan  tutup öyle yiyeceksiniz diye birde şart koymuş. Peki  demişler ve içmeye  teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun geldiğinden  bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına. En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan.
    Bunun üzerine şimdi demiş ermiş, sevgiyi gerçekten bilenleri  çağıralım yemeğe. Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı  insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa. Buyurun deyince, her biri uzun boylu kaşığını  çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeşine uzatarak içirmiş. Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek kalkmışlar sofradan işte demiş ermiş,
 'Kim ki gerçek sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı, düşünürse, o aç kalacaktır. Ve kim kardeşini düşünür de doyurursa o da kardeşi tarafından  doyurulacaktır şüphesiz.

Şunu da unutmayın, gerçek pazarında alan değil, veren kazanır

her ZAMAN.